Ergens, tijden geleden, heb ik al over het voeden van planten geschreven. Maar op mijn werk krijg ik regelmatig klanten die verbaasd kijken als je zegt dat planten gevoed moeten worden. Daarom nog maar een keertje een artikel over plantvoeding.
Waarom moeten wij een plant voeden? In de natuur doen ze het toch ook zonder mestkorrels? Ja, maar in de natuur tieren alleen die planten die op een plek groeien die voor hun aard geschikt is. Plus dat het een heel ecosysteem is waar elke plant zijn eigen niche heeft en daar genetisch voor geëvolueerd is. Mocht een zaadje beginnen te groeien op een minder geschikte plek, dan groeit hij slecht of gaat dood en niemand die daar om huilt. Het afvallend blad, de resten van dieren enzovoorts geeft wat voedingselementen aan de bodem. Sommige planten zijn stikstofbinders, het is allemaal op elkaar afgestemd. In onze tuin planten we van alles en nog wat bij elkaar in de bodem die beschikbaar is maar vaak niet ideaal voor de planten die erin gaan. Dan moet het ook nog allemaal lekker snel groeien en zo lang mogelijk bloeien. Afgevallen bladeren worden weggehaald en het onkruid ook. Het is een kunstmatig ecosysteem dat alleen tiert met wat extra zorg.
Weinig tot geen voeding
Toch bestaan er planten die weinig tot geen voeding nodig hebben. Hardenbergias, klimplanten die in de winter bloeien, hebben weinig voeding nodig en willen helemaal geen fosfor. Zo ook de Proteas en aanverwanten. Veel planten uit Australië zijn fosforintolerant, dit omdat in grote delen van dit continent de grond geen fosfor bevat en de planten zo geëvolueerd zijn dat ze zonder kunnen. De Proteas komen uit Zuid-Afrika waar in bepaalde gebieden een eendere situatie bestaat.
Welke voeding?
Wat voor voeding u uw planten moet geven, hangt af van het soort plant. Wil men alleen de groene groei stimuleren (meestal bij huisplanten en ook het gazon), dan neemt men een plantvoeding waarbij het stikstofgehalte (aangeduid als N op de verpakking) hoger is. Stikstof is belangrijk voor de fotosynthese en het aanmaken van aminozuren. Wil men de wortelgroei stimuleren, dan een voeding met een hogere fosforwaarde (de letter P op de verpakking), behalve natuurlijk bij fosforintolerante planten. Het beste doet men dat in het voorjaar. Ook de bloei wordt door fosfor gestimuleerd. Daarnaast is fosfor belangrijk voor de energievoorziening en de ademhaling van de plant. Kalium (de letter K op de verpakking) is ook belangrijk voor de energievoorziening en voor de fotosynthese en waterhuishouding. Een hogere hoeveelheid kalium helpt de plant te verhouten, wat ze resistenter maakt tegen ongunstige weersomstandigheden als grote hitte en koude. Ook maakt het de plant minder vatbaar voor schimmelziektes. N, P en K zijn de 3 macro-elementen, nutriënten waarvan de planten meer nodig hebben. Dan bestaan er ook nog micro-elementen, zoals ijzer, magnesium, zink, mangaan en ga zo maar door, die ook belangrijk zijn om een plant gezond te houden maar waarvan een plant kleinere hoeveelheden nodig heeft.
Verschillende soorten planten hebben verschillende behoeftes, maar het zou te ver gaan om voor elke plant een andere voeding te hebben. Er bestaan groepen van plantvoeding zoals voor groene planten, bloeiende planten, bloeiende struiken, bomen, etc. Als dat nog te veel is, dan kan je een universele voeding uitzoeken. In dit geval hoef je alleen maar te kiezen tussen vloeibaar, oplosbaar (beide 1 keer per week te gebruiken), korrels die je 1 keer per maand moet geven en korrels die 1 keer per 6 maanden moeten gegeven worden. Oké, hier bestaan ook weer meerdere varianten… om duizelig van te worden!
Dit artikel verscheen in “Blik op Portugal 166”.
