“Ik heb veel om dankbaar voor te zijn”
Alweer acht jaar geleden werd ik door de voormalige voorzitter Léon Geerlings gevraagd in het bestuur van NCA Portugal. Dat wilde ik wel, op voorwaarde dat ik de Business Club mocht gaan runnen. Ik was er een paar keer geweest en dacht dat het beter kon. Ik vond het erg leuk om te doen en, al zeg ik het zelf, het was een succes. Er kwamen veel mensen op af, en dat is eigenlijk ook zo gebleven, vijf jaar lang.
Zo’n 3 jaar geleden bleek dat de financiën niet op orde waren. We hebben toen afscheid genomen van Léon en ik werd de gedoodverfde opvolger. Met het runnen van een hele club kreeg ik er allerlei taken bij waar ik eigenlijk niet op zat te wachten. Opeens ging ik ook over financiën, administratie, belastingen, en dat is niet wat ik leuk vind. Daarom heb ik van in het begin gezegd dat ik het ad interim wou doen, niet wetende dat dit enkele jaren zou duren… Ik ben blij dat ik de club weg van de afgrond heb gekregen, mede met de hulp van anderen zoals Sabine en Roel van de redactie en Jos de Raaij als nieuwe penningmeester.
Veel teamwerk
Vanaf het begin heb ik teamwerk erg belangrijk gevonden. Iedere drie maanden bracht ik alle mensen die – vrijwillig of betaald – voor de club werkten, tijdens een lunch bij elkaar. Ik denk dat dat een onderdeel is van het succes. De laatste drie jaar hebben we de Blik op Portugal naar een hoger niveau gebracht. Door Sabine en Roel veel vrijheid te geven, denk ik dat zij er veel lol in hadden en ontstond er een veel leuker blad. Juist door mensen de vrijheid te geven en het los te laten, haal je soms het beste in mensen naar boven. We hebben meer informatie verstrekt naar de leden toe en de website hebben we nieuw leven in geblazen.
Het is ook geluk hebben
Ik ben heel blij dat er een team was van mensen die het leuk vonden om met elkaar samen te werken. Ik ben nergens echt trots op. Ik vond het vooral een genoegen om het te doen. Ik ben tevreden hoe het gegaan is. Je moet tenslotte de juiste mensen tegenkomen, en die moeten het voor je willen doen. Je kunt veel vanuit jezelf doen, maar je moet ook een behoorlijke dosis geluk hebben. Het feit dat je een gemakkelijke persoonlijkheid hebt, is ook een beetje geluk. Die heb je ook maar toevallig gekregen. Als ik om me heen kijk, zie ik veel mensen met minder geluk. Je kan op de verkeerde plek geboren zijn, of bij de verkeerde mensen zijn opgegroeid. Ik vind dat ik vooral dankbaar moet zijn om wat ik allemaal heb mogen doen.
Tijd om op te stappen
Ik wilde helemaal geen voorzitter zijn, dus het was echt een tijdelijke oplossing. Ik ben dan ook blij dat Margaret het stokje heeft overgenomen. Ze zit al anderhalf jaar in het bestuur en heeft al veel voor NCA Portugal gedaan. Mijn tip aan haar is vooral om heel dicht bij jezelf te blijven. Tegelijk hoop ik dat ze open blijft staan voor ideeën van anderen, vooral van mensen die het dagelijkse werk moeten doen, en dat ze nieuwe initiatieven stimuleert. Vaak krijg je dan de beste dingen.
En nu?
Ik ga eerst samen met mijn vrouw mijn huis verbouwen. Als COVID het toelaat, zou ik ook de komende jaren meer willen gaan reizen. Door het voorzitterschap was ik best gebonden en kon ik hooguit een weekje weg. Ik wil ook meer gaan golfen. Vroeger was het vaak nog even dat verhaaltje schrijven, nog even die bellen, nog even dat, en dan viel een golfdagje al snel weg. Misschien kan ik iets in de golfclub betekenen, voor de website, of wat organiseren. Vervelen ga ik me niet. Ik blijf nog in het bestuur tot de volgende Algemene Ledenvergadering. Ik wil graag hand-en-spandiensten verlenen aan de huidige voorzitter en secretaris. En als ze me vragen om iets te regelen, dan ben ik uiteraard bereid dat te doen. Ik denk dat na negen jaar april 2021 een mooie finale is. Daarna pak ik mijn gitaar en trek ik weer de wijde wereld in.
