Of je nu acht jaar bent of tachtig, Kerstmis is het feest der feesten. Het oeroude lichtfeest waar ik als kind elk jaar zo hevig naar verlangde. Het kiezen van een mooie kerstboom, de gezellige drukte in de stad, dat was voor mij al feest. Het kerststalletje met de watten sneeuw en de kamelen, de kaarsjes en de flikkerende lichtjes maakten alles zoveel vrolijker. En natuurlijk de kerstsongs. Van ‘Stille nacht’ tot ‘Driving home for X-mas’, ik word er nog altijd sentimenteel van. Vraag me niet waarom want ik ben en blijf een ongelovige in hart en nieren. Het zal wel mijn romantische aard zijn, vrees ik, want ook de kerstverhalen van bijvoorbeeld Charles Dickens doen me wegdromen van pure ontroering.
Een kerstavond die ik nooit zal vergeten is die van 1973 omdat ik toen zelf in een waar gebeurd kerstverhaal terecht was gekomen. Het was een druilerige kerstavond zonder sneeuw en ik was platzak. In de kroegen was het verveling troef dus trokken we maar naar hartje Brussel, naar de Rue des Bouchers. M’n maat en ik hadden na een paar jaar musiceren op straat een repertoire opgebouwd voor alle gelegenheden. Die avond geen ‘Sympathy for the devil’ dus, maar ‘Let it be’ en ‘Spirit in the sky’… We speelden en zongen erop los. In geen tijd stond er een kring feestvierders rond ons. We haalden onze beste songs boven en onze hoed regende vol. Toen er bijna twintig toehoorders bleven staan en we stilaan euforisch werden, kwamen er twee Brusselse politieagenten met indrukwekkende snorren en matrakken uit het niets op ons af… Caramba! Zoals te verwachten viel brulden ze ons in het Frans toe dat we moesten ophoepelen. Tout de suite!
En toen gebeurde het kerstwonder: de meute begon in vier talen een vurig pleidooi voor ons te houden. De verbijsterde toeschouwers staken hun verontwaardiging niet onder stoelen of banken. Een Franstalige dame begon de agenten uit te schelden voor ‘barbaren’. ‘Ga jullie schamen’, schreeuwde ze, ’het is godverdomme Kerstmis!’ waarop de hele bende begon te lachen. Resultaat: de flikken dropen zonder één woord af. Halleluja!
Até breve, faça sol, chuva ou neve
