Gezond leven is een bron van geluk. Als je zo ziek bent als een hond kan je van niets genieten. Wanneer je zo gezond bent als een slagershond is het leven een feest. Maar gezond blijven is geen sinecure. Onze dierbare gezondheid wordt bedreigd door onze manier van leven. De vervuiling, ons genetisch gemanipuleerd voedsel, de dagelijkse stress en het duivels ritme dat ons opgelegd wordt. Het ligt allemaal op de loer om ons te verzwakken en te demoraliseren. Daarom ben ik op deze heuvel op een paar kilometer van de zee gaan wonen: om m’n longen met gezonde lucht te vullen. Onze moestuin verschaft ons erwten, bonen, tomaten en meer van dat lekkers. Van onze amandelen maken we marsepein en van de moerbeien en de vijgen confituur.
Om creatief te kunnen blijven en me uit te leven in gedichten en muziek, heb ik jaren geleden al besloten om me terug te trekken in ‘splendid isolation’. Geen fakebookpagina, geen twitteraccount, geen instagram, geen smartphone, nada. Alleen rustige jazz, vrolijke barok of heilzame stilte heb ik nodig om me lekker te voelen. No fuzz. Voor mij geen a.s.a.p. maar ananassap! Dagelijks een teen rauwe look, een lepel eucalyptushoning en drie kopjes kamillethee doen de rest. Beweging heb ik sowieso nodig. Don’t fence me in! Een stevige wandeling met onze honden is een gezond ritueel en keer op keer een verademing. Vroeg uit de veren en vroeg onder de wol maakt ook deel uit van onze gezondheidsstrategie. Gezond, gezonder, gezondst.
Maar dan loopt er iets mis met een vleermuizensoep of ontsnappen er vier Russen uit een laboratorium… whatever… de hele mensheid krijgt een slag in de nek. Het gevolg: ontelbare lege stoelen, kapot gewerkt zorgpersoneel, vereenzaamde bejaarden, suïcidale tieners, oververmoeide dokters en verplegers, met bankroet bedreigde horecazaken, uitzichtloze quarantaines, gesloten winkels en verveling alom. Een ramp voor ons allen. Vermits ik al jarenlang een halve eremiet ben valt de quarentena me niet zo zwaar. Maar ik vind het wel klere dat we geen concerten meer kunnen geven. Mijn gitaar mist haar collega’s en ik mijn brothers in arms. Maar we blijven positief, behalve wanneer ik geconfronteerd word met de oerdomme uitlatingen van de gekkies die de pandemie blijven bagatelliseren en weigeren in te zien dat alleen burgerzin en empathie deze ramp kunnen nekken. Laat hen een ziekte krijgen vol venijn, zong Boudewijn.
Até breve, faça sol, chuva ou neve
