Aan het begin van 2022 moet ik toch ook een keer schrijven over de dood van een plant. Aan alles komt immers een einde, ook aan het leven van een plant in Portugal.
Sommige planten en bomen hebben een natuurlijke levensduur van duizenden jaren, anderen overleven met geluk een paar maanden. Veel jonge zaailingen overleven hun jonge jeugd niet. Ze worden opgegeten door beesten, geveld door schimmels of kunnen de concurrentie met de volwassen planten niet aan. Een plant die door een mens gekweekt wordt, heeft een beschermd leven. Het wordt gevoed, er wordt gespoten als er schimmels of insecten aanwezig zijn en concurrentie met volwassen planten wordt grotendeels vermeden.
De mens wil immers dat een gekweekte plant goed gedijt. Maar ja, niet elk mens heeft groene vingers, kennis van planten of de tijd om zich om een plant te bekommeren. Sommige personen hebben werkelijk geen idee wanneer een plant dood is. Dan komen ze bij mij met de opmerking “mijn plant is dood”. Als ik dan vraag: ”Zijn de bladeren eerst in het midden of eerst aan de rand bruin geworden?”, krijg ik als antwoord: “Nee hoor, de bladeren zijn gewoon groen, maar er zitten geen bloemen meer aan…”
Wat is een éénjarige plant?
Daarbij komt dat aardig wat mensen niet weten wat een éénjarige plant is. Wanneer ik uitleg dat een eenjarige plant nog geen jaar leeft en vervolgens (meestal in de herfst) doodgaat, vragen ze mij of de plant volgend jaar weer opkomt. Nee dus. Dood is dood. Ze kunnen wel zaden vormen die, als ze op een geschikt plekje op de grond vallen, nieuwe plantjes vormen (meestal in het voorjaar).
Om een éénjarige plant wat langer in leven te houden moet je vermijden dat ze zaad zetten en met regelmaat de dode bloemen eruit halen. Je verlengt er hun leven iets mee, maar het blijft een éénjarige plant.
Er bestaan wel kruidachtige planten (herbaceous op zijn Engels), waarvan de bovengrondse delen in de winter afsterven en waarvan het groen in het voorjaar weer tevoorschijn komt.
Bolplanten hebben ook vaak een tijd van het jaar dat ze alleen bloembol zijn, zonder bladeren, zonder bloemen. Alle andere planten zijn meerjarige planten en leven dus meerdere jaren. Sommigen twee of drie en anderen zoals al gezegd, duizenden jaren.
Hoe dood je een plant?
Er zijn vele manieren waarop de mens een plant kan ombrengen. De meest gebruikte en makkelijkste manier is door over-bewatering. Alleen een waterplant voor de diepere zones in een vijver kun je niet door te veel water ombrengen. Maar een moerasplant die in maximaal 10- 15 centimeter water mag staan, gaat ook dood als het te lang in 50 centimeter water staat.
Een bamboeplant heeft graag water maar zet de hele wortelbal een tijdje in water en ook dan gaat de plant uiteindelijk echt dood. Een probleem is dat de symptomen voor te veel water voor veel mensen lijken op de symptomen voor te weinig water; hangende slappe bladeren.
Belangrijk is om de wortelbal te controleren en te kijken of deze nat is of niet. Als de plant in een niet al te grote pot staat is het ook mogelijk het gewicht van de plant te controleren. Licht is droog, zwaar is nat. Natuurlijk is te weinig water geven ook niet goed. Maar veel planten herstellen toch weer als ze na droogte weer de juiste hoeveelheid water krijgen.
De specialisten in het overleven van droogte zijn natuurlijk de cacteeën. De meeste cacteeën hebben een geribbelde vorm. Dit maakt dat ze kunnen krimpen in droge tijden en weer uitdijen in natte tijden zonder te scheuren.
Bron: Blik op Portugal januari