Het klimaat van de Algarve is zeer geschikt voor het kweken van tomaten en wintersla, maar als je een liefhebber bent van rabarber, dan wordt het wat moeilijker.      

P

ersoonlijk heb ik er geen ervaring mee. Net als koriander (coentros) komt er bij mij absoluut geen rabarber op tafel. Maar na een beetje gestudeer op het internet ben ik tot de conclusie gekomen dat het wel mogelijk is, al zijn er veel groentes die makkelijker te telen zijn.

Rabarber
Om met enig succes rabarber in warmere klimaten te telen is het ten eerste nodig een lokaal gekweekte soort te nemen. Planten/wortels uit Nederland zullen het hier in de zomer afleggen. En alhoewel rabarber zon nodig heeft, kunnen ze in de zomer op het heetste deel van de dag beter wat schaduw hebben, zeker op de wortels en grond. Ook heeft rabarber zeer goed drainerende aarde nodig. Rabarber heeft in de zomer wel water nodig, maar wil niet te lang natte voeten hebben, anders gaat ze rotten. Zit je op zandgrond, dan heb je geluk en moet er alleen wat organisch materiaal (compost, mest, o.i.d.) toegevoegd worden. Heb je kleigrond, dan is het beter de planten in verhoogde bedden te kweken gevuld met zand en organisch materiaal.

Ook is het mogelijk rabarber in potten van minimaal 50 liter te telen. Hierbij heb je het voordeel dat je makkelijk een goed drainerende potgrond kunt toevoegen en dat je de pot kan verplaatsen naar andere plekken mocht dat nodig zijn.
Mochten de planten op een gegeven moment bloemknoppen gaan vormen, is het aan te raden ze gelijk eruit te halen. Anders gaat de plant al zijn energie in de bloei steken. Vergeet ook niet dat alleen de stengels eetbaar zijn. De bladeren zijn giftig. De plant moet eerst 2 jaar oud zijn en de stengels moeten 20-40cm lang zijn voordat je begint te oogsten. Snij ook niet gelijk alles van een plant. Laat op z´n minst 1/3 van de stengels eraan zitten. Worden de stengels dunner, houd dan op met oogsten anders verzwakt de plant te veel. Voed regelmatig met organische mest om de plant te helpen weer sterker te worden.

Asperges
Wat makkelijker maar niet erg bekend is in Portugal, zoals u al de vorige maand hebt kunnen lezen, is het telen van asperges. Op sommige plekken groeien wilde asperges die door sommige ‘inheemsen’ geoogst en gegeten worden. Net als rabarber willen aspergeplanten een goed gedraineerde aarde. Bereid de aarde voor zoals beschreven bij de rabarber. De aspergeplanten kunnen beter tegen de zon maar niet tegen droogte. Ook deze planten moeten in de zomer regelmatig gegoten worden. Deze planten moeten eerst 3 jaar oud zijn voordat je begint te oogsten, hoewel je al een klein beetje kan oogsten in het tweede jaar als je dat persé wilt. De groene scheuten moeten op zijn minst zo dik zijn als een potlood en ongeveer 12-15cm lang. Snij ze voorzichtig af zodat je de rest van de plant niet beschadigt. De oogst kan zo een 6 tot 10 weken duren. Oogst niet te lang en laat daarna de scheuten uitgroeien zodat de plant weer krachten kan opbouwen. Voed, net als bij rabarber, de plant met organische mest om hem krachtiger te maken.  In de herfst verwijder je de afgestorven delen.

Het kweken van witte asperges vraagt meer werk. Om ze zo wit te krijgen, moeten ze gebleekt worden. Door aarde op te hopen wanneer de scheuten groeien, krijgen deze geen zonlicht en blijven wit. Als je avontuurlijk bent kan je natuurlijk ook proberen een emmer eroverheen te zetten.  Meer werk dus, ook bij het oogsten.

De groene asperges hebben meer nutriënten en mijns inziens een betere smaak. Er bestaan ook asperges die meer naar het paars neigen. Dat heeft met de soort te maken en niet met hoe ze gekweekt worden, net als bij artisjokken, nog zo een ongewone en meerjarige groente.

 


Dit artikel verscheen in “Blik op Portugal 156”.