Ach, wat is het fijn online te zijn! Ons leven is een stuk gemakkelijker geworden sinds we de virtuele wonderwereld zijn binnengestapt. We kunnen een spannende voetbalmatch bijwonen zonder ons huis te verlaten. Lekker in de sofa met een krat pils binnen handbereik. We genieten van een stomend optreden van Prince zonder uren te moeten aanschuiven in de purperen regen. We kunnen Amy Winehouse vanuit kikvorsperspectief bewonderen terwijl ze wankelend naar haar drankje grijpt tijdens één van haar legendarische concerten. Wow! Kranten en tijdschriften hoeven we niet meer te kopen. Gedaan met door de ochtendlijke vrieskou naar de krantenwinkel te lopen. Boeken zijn helemaal overbodig geworden. In de wachtzaal bij de tandarts blijven we lekker online dankzij het technologisch wonder dat smartphone heet. Op de trein, op de fiets of het skateboard… we leven online als makke hondjes aan de digitale lijn.
Alle gekheid op een stokje, in 1980 zongen de jongens van New Musik ‘Living by numbers’. Het werd een hitje op de dansvloer met een duidelijke boodschap; gedaan met het troostende woord, hier komen de keiharde cijfers. Het Rijk Der Getallen. Vermits ik tot de alfagroep behoor heb ik een broertje dood aan wiskunde, meetkundige stellingen en hoofdbrekende vraagstukken. Dromers en dichters zijn allergisch voor cijfers en logaritmes. Quod erat demonstrandum. Ik ben een man van het woord. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik toch een heel klein beetje cybernaut ben geworden. Zo’n tien minuten per dag. Ik check m’n mailbox, bevredig m’n nieuwshonger. Op zoek naar teksten en akkoorden van interessante songs of historische wetenswaardigheden ga ik al wat langer surfen op de woelige internetzee. Maar de hele dag online… ik durf er niet aan denken. Geef mij maar de echte wereld met zijn echte geuren en kleuren. Voelen, omhelzen, knuffelen, op blote voeten door het gras. Het moet echt zijn, puur en naturel.
Op sommige fronten begint het digitale sprookje al lichtjes af te brokkelen. Zo zijn de vinylplaten aan een flinke opmars bezig. Dat was te verwachten. De warme, groovy sound van een elpee is door geen enkele digitale opname te evenaren. Terug naar vroeger dus. Zoals het met de geasfalteerde straten in veel steden verging: ze werden heraangelegd met die goeie, ouwe kasseistenen van weleer. Een esthetisch verantwoorde stap achteruit. Uit.
