Ik heb een voorliefde voor sterke planten. Als je een hele dag in een tuincentrum hebt gewerkt, al je dieren en je invalide partner verzorgd hebt, heb je geen tijd meer om je tere plantjes aandacht te geven. Sterke planten dus.       

I

k vind bijvoorbeeld mijn Gaura fantastisch. Langbloeiend, heeft niet al te veel water nodig, en wordt het een beetje lelijk dan knip ik hem kort en in een paar weken bloeit ie weer. De geiten hebben hem een aantal keren kort gegeten. Toen ik hem een keer ergens anders moest zetten en het geheel met pot te zwaar was, heb ik de Gaura uit de pot gerukt, de aarde uit de pot gehaald en in een kruiwagen gedaan. De pot op zijn nieuwe plek gezet (waar vaak harde noordenwind blaast), de aarde in de pot gedaan, en de Gaura er weer in gezet. Hij groeide gewoon weer verder en bloeide alweer in korte tijd. Ook in tuinen hebben we Gaura’s verplant zonder enig probleem.

Pittosporum tobira & Medronheiro
Pittosporum tobira is ook een sterke plant. In Alfambras staat er eentje praktisch op het strand. Bij het huis waar ik vroeger woonde stond er ook één. Toen een bosbrand een keer alle planten verbrandde, was dit de eerste plant die weer bladeren kreeg, de takken waren nog in leven. Water kreeg hij alleen van de hemel. Een Medronheiro komt ook weer terug na verbranding, maar van deze plant verbranden de takken wel. Deze plant groeit vanuit de wortels weer op. Dit gebeurt ook als een bulldozer het land schoongemaakt heeft.

Vetplanten
En dan natuurlijk vetplanten, Aloë’s, Agaves. Speciaal de Agave attenuata die naast sterk ook nog mensvriendelijk is, wat je niet van alle Agaves kan zeggen. Bij de meeste vetplanten kun je een blad op de grond leggen en er vormt zich weer een nieuwe plant op de plek waar het blad van de steel is afgebroken. Verwijder een tak of een zijscheut van dit soort planten, zet ze in de grond en je hebt een nieuwe plant. Zonder wortelstekpoeder. Fantastisch toch?

Nespereira
Een fruitboom die tot mijn lijst van favorieten behoort is de Nespereira. Het is een van de eerste fruitbomen die in het voorjaar fruit geeft. Echt lekker. Als je wilt zijn ze makkelijk uit zaad te kweken, alhoewel het dan wel langer duurt voordat ze fruit krijgen. Je weet dan natuurlijk ook niet precies welke kwaliteit je krijgt. Maar het is zo makkelijk. Ik heb er 4 die al jarenlang in potten staan. Ooit moet ik ze in de grond zetten. Elk jaar worden de bladeren wel weer een keer door de geiten opgegeten. Er groeien gewoon weer nieuwe bladeren aan. Veel water krijgen ze ook niet.

Olijfbomen & Eucalyptussen
Meestal staan we er niet bij stil, maar als je bedenkt hoe sterk sommige bomen zijn kan je alleen maar bewondering voor ze hebben. Veel olijfbomen in tuinen zijn ergens uit de grond gehaald. Daarbij worden eerst rigoureus de takken afgezaagd totdat alleen de stam en een paar stompen van dikkere takken overblijven. En toch groeien er, na zo een behandeling, gewoon weer takken en bladeren aan de boom.

Ik weet dat Eucalyptussen niet populair zijn hier vanwege de bosbranden. Maar na een brand loopt hij gewoon weer uit. Om de zoveel jaren wordt hij tot bijna aan de grond afgezaagd en groeit hij daarna gewoon weer verder. Een pijnboom doet hem dat niet na.

Nog even een tip. Klanten van ons hebben een houten huis in Monchique. De brand kwam tot aan het fundament van het huis. Toch is het huis niet afgebrand. Ze hadden een irrigatiesysteem op het dak geïnstalleerd dat ze aangezet hebben voordat ze geëvacueerd werden.

 

Dit artikel verscheen in “Blik op Portugal 158”.