Goudgele stranden, strakblauwe lucht met een brandende zon. Witte huisjes met gekleurde randen om ramen en deuren, schoorsteentjes in de vorm van minaretjes en natuurlijk azulejos. Kip piri-piri en pastel de nata. Dit is zo ongeveer het beeld wat een gemiddelde toerist van Portugal heeft.

Ikzelf ben al een hele poos hier en bekijk het land met andere ogen. Typisch voor het leven in een piepklein dorpje in de Algarve is een zakje eitjes van de eigen kippetjes van de buurvrouw aan de knop van mijn achterdeur. Het veldje achter mijn huis dat ineens de meest prachtige bloemetjes in het onkruid tevoorschijn tovert. De geur van gegrilde sardientjes voor de zaterdaglunch. Het alles samen delen met de dorpsbewoners: eten en drinken, lief en leed en de laatste weetjes over de tio van de prima van de neto van de mãe van Tozé. Ik houd ervan om tussen deze mensen te wonen met hun typische dingetjes die ze ook met mij en mijn gezin delen. Dan horen we er dus bij! En dat vind ik een eer.

Lekkernijen

Ik vroeg mijn leerlingen om eens met mij te delen. De een woont nog maar kort in het land, de ander al wat langer. Twee zijn hier zelfs geboren. Wat is hun kijk op ‘typisch Portugees’? Meteen beginnen alle kinderen allerlei lekkernijen op te noemen: kip piri-piri, pastel de nata, visjes op de grill, bacalhau. Nick en Eva vinden de sinaasappels heel typisch. Ayla vindt het heel typisch dat er in Portugal al om twaalf uur geluncht wordt. En ook nog zeer uitgebreid. Om vier uur is het dan tijd voor ‘lanche’, een behoorlijke snack die de maag weer even moet bijvullen. Ravi vindt dat eigenlijk wel een goede uitvinding. Het avondeten is hier zo laat, dan heeft iedereen om vier uur ook al honger. Prima idee dus!

Natuur

In de natuur zijn ook wel typische Portugese dingen te vinden. Volgens alle kinderen zijn dat de citrusboomgaarden. Dat is natuurlijk niet gek als je in (de buurt van) Silves woont. Wijngaarden zijn ook echt van Portugal, want er wordt immers heel heel heel veel wijn gedronken.

Timo noemde een serie bomen op die hier in de natuur overal te vinden zijn: alfarrobeira (johannesbrood), oliveira (olijf), amendoeira (amandel) en sobreiro (kurk). Bij elke boom heeft hij ook nog een interessante wetenswaardigheid. We hebben even overlegd en samen besloten dat die van de amendoeira toch wel de mooiste is. De Scandinavische prinses die met de Moorse prins getrouwd is, heeft veel last van heimwee naar haar eigen land waar het altijd sneeuwt. Haar prins besluit om het hele land vol te laten planten met de uitheemse amandelboom. De wit-roze bloesem die in januari aan de bomen verschijnt, zorgt ervoor dat de prinses elke dag een prachtig ‘sneeuwlandschap’ vanuit haar kamerraam kan bewonderen. Als dat geen echte liefde is.

Typische dieren in de natuur zijn toch wel de gekko’s, die ‘s avonds dicht bij de lampen op de muren vliegjes en motjes komen vangen. Lucas vindt de Iberische lynx heel mooi. Hij ziet ook regelmatig een vrolijk gekleurde haan in de souvenirwinkels staan. Ravi en Ayla zien regelmatig een vos. Bij hen in de buurt wonen ook javalis (wilde zwijnen).

Iedereen is het er absoluut mee eens dat bosbranden ook typisch Portugees zijn. De kinderen wonen allemaal in de buurt van Silves en hebben de grote brand van afgelopen zomer en/of de gevolgen daarvan van dichtbij meegemaakt. Het heeft bij hen een grote indruk achtergelaten.

Voetbal

Wat volgens Dion erg typisch is voor Portugal is het voetbal. Al zijn er dan maar drie clubs echt interessant. Maar dat komt natuurlijk ook door Ronaldo. Volgens Nick moeten veel mensen hier nog goed leren autorijden. Ayla vindt het zielig dat de kinderen hier zo’n druk leven hebben met school, clubs, huiswerk en nog meer. Timo vindt het grappig dat voor alles een festival in het leven is geroepen. Ravi vindt de zaterdagmarkt in Silves de beste om groente en fruit te kopen. Eva vindt het opvallend dat veel volwassenen zo klein zijn. En Lucas vindt dat Portugezen de beste toetjes kunnen maken!